İNSAN OLMAK BAŞKA, BELEDİYE BAŞKANI OLMAK BAŞKA BİR ŞEY

 Döşemealtı Belediye Başkanı Menderes Dal ile bir kez bile karşılaşmışlığım yok.  Tanışmam kendisiyle. Belki bir karşılaşmamızda kendisinin yüzüne de  teşekkür etme fırsatı bulurum.. Niye mi? İnsanlığını kaybetmediği için.. Bakın Menderes Dal, seçildiği günün ertesinde belediyeye geliyor ve ilk olarak geçmiş dönem belediye başkanı tarafından görevden alınan ve bodrum kattaki bir odaya tıkılan dört eski bürokratı ziyaret ediyor. Böyle bir yer size yakışmıyor diyor ve derhal binanın üçüncü katında hazırlattığı odaya aldırıyor eski bürokratları. Hepsinin belediye için geçmişte önemli hizmetlerde bulunduğunu ifade ediyor ve içlerinden birini, partisine bile bakmadan eski görevine iade ediyor. Diğerleri için de sanırım bir geçiş süreci başlatacak şekilde tavır takınıyor.. Liyakâtli gördüğü bu insanları belediyesinde değerlendirerek onların hizmetinden yararlanmak, ayrı bir yöneticilik marifeti elbette.. Kaldı ki yaşadığımız günlerde tecrübeli ve liyakâtli insana rastlamak o kadar zor ki! Ama bu gün üzerinde durmak istediğim asıl şey, Menderes Dal’ın bu insanca yaklaşımı.. Kendisini kutluyorum.. Geçmişte Kepez Belediyesi’nde görev yapmış başarılı başkan yardımcıları ve müdürlerin, suçlarının ve günahlarının ne olduğunu bile bilmeden yıllarca yazın sıcağında, kışın soğuğunda şehir merkezine 25-30 km uzaklıkta daracık odaların, konteynerlerın içinde, bizzat belediye başkanı tarafından mobbinge maruz bırakıldıklarını, dağ başlarına gönderildiklerini  biliyoruz.. Hattâ emekli olmaya zorlandıklarını da.. İzinlerini iptal ettiler, sağlık raporlarını kabul etmediler, önemli evraklarını imzalamadılar.. Her şeyden ve herkesten izole edilmiş bir şekilde bu insanlar kan tükürdüler, kızılcık şerbeti içtik dediler.. Yıllarca devletine hizmet etmiş bu insanlardan bırakın yararlanmayı, onlara maddi ve manevi ağır bir mobbing uygulandı.. İnsan hak ve hürriyetlerini çiğnemekten öte, insan onurunu ayaklar altına almaktan asla çekinmediler.. Kazanılan mahkeme kararlarını bile uygulamadılar.. İşte bu nedenledir ki; insan olmak, insanlığını kaybetmek başka bir şey, belediye başkanı olmak başka bir şeydir.. İnsan olursanız; insanlığınızı ve değerinizi asla kaybetmezsiniz.. Yalnızca belediye başkanı olursanız; bir gün her şeyinizi kaybedersiniz.. Vesselam…